အပြာစာပေ

“လာ.. မမ ရောက်ပြီ တက်ရအောင်..” “အင်.. ဘယ်ကို တက်ရမှာတုန်း..” “မွန်း ပြောတဲ့ဆိုင်က ဒီတိုက်လေ မမ.. မမြင့်ပါဘူး ပထမထပ်မှာ..” “အော်.. မမက ဆိုင် ဆိုတော့ မြေညီပဲ ထင်တာလေ.. ရပါတယ် […]

ကြာခဲ့ပါပြီ။ ၈၂- ၈၃ လောက်ကထင်တယ်။ တီဗွီဆိုတာပေါ်ကာစ၊ ကျနော်တို့လမ်းထဲမှာ တီဗီရှိတဲ့အိမ်က တအိမ်ထဲရယ်။ အဲဒီတော့သူတို့က ညဘက်ဆိုရင် လူတယောက် ပြား ၅၀ ယူပြီးပြစားတယ်ဗျ။ မြန်မာ့အသံကပြတာတွေကိုဘဲ ငါးမူးပေးပြီးကြည့်ရတာပေါ့။ ဒါတောင်လူတွေကကြိတ်ကြိတ်တိုး။ အဲဒီအိမ်အကြောင်းအရင်ပြောရမယ်။ အိမ်ရှင်က ကိုအောင်မြင့်တဲ့။

အောင်အောင်။ တစ်ယောက်တည်းဆိုတဲ့အသိနဲ့ မကောင်းတာလုပ်ရန်အဆင်သင့်။ မျက်နှာမူရာမှာရှိတဲ့TVထဲကကိုယ်တုံးလုံး ဖိုမစုံတွဲရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေကြောင့် ကာမစိတ်တွေတဟုန်ထိုးဆောင့် တက်လာရ၏။ လက်တစ်ဖက်ကလျော့တိလျော့ရဲ ပုဆိုးကြားမှာရှိတဲ့ ငယ်ပါလဗြောင်ကွတ်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားလျက်။ စနေကျောင်းပိတ်ရက်ပေမယ့် အဖေနှင့်အမေက အလှူအိမ်သွားလို့ ကန်ထရိုက်တိုက်ခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်တည်းအေးဆေး။ ”အောင်အောင်”တို့သားမိ သားဖ(၃)ဦးထဲ နေတဲ့ တိုက်ခန်းကအိပ်ခန်း(၂)ခန်းနှင့် ဧည့်ခန်း(၁)ခန်းအရှေ့မှာဝရံတာ

ပူပြင်းလှသော နွေနေ့လေးတစ်နေ့ ။ ဒီနေ့ပျင်းပျင်းရှိတာနဲ့ သူငယ်ချင်းတယောက်ရဲ့အိမ်ကိုအလည်သွားမိခဲ့တာက စရမှာပေါ့ ။ အိမ်ထဲကိုဝင်ဝင်ချင်းပဲ ” ဟာ သားကြီးမင်းလာတာနဲ့အတော်ပဲ ငါဒီနေ့ဆော် နဲ့ချိန်းထားတာကွ အိမ်ကိုခဏစောင့်ပေးစမ်းပါ ငါ့အမေလဲ သူ့ ညီမငါ့အဒေါ်ခေါ်သွားလို့ လှည်းကူးဖက်ခဏသွားတယ် ညနေမှပြန်ရောက်မယ် ထင်တယ်

အိမ်နီးချင်းများဆိုတာထက်ခြေရင်းခန်းဆိုပိုမှန်မယ်။ကျွန်တော်တို့အရင်အိမ်က သစ်သားအိမ်လေးခန်းတွဲကိုး။နောက်မှ တိုက်ဆောက်လိုက်တာ။အဲ့တုန်းကကျွန်တော်အသက် ၁၆နှစ် ။ ကျွန်တော်တို့လူပျိုပေါက်တုန်းက ခုခေတ်ကလေးတေလို စော်ကြောင်ဖို့တွေမသိသေးဘူး။ဂိမ်းဆော့ ဘောလုံးကန် တီးထိုင် ဂစ်တာခေါက်ပဲရှိတာကိုးအရင်က။ အဲ့တော့ ဆက်စ်ဆိုတာ ကိုယ့်ဘဝနဲ့မသက်ဆိုင်ဘူးထင်နေတုန်းမှာပဲ အဖြစ်အပျက်တွေက ကိုယ့်ဆီဆိုက်ရောက်လာခဲ့တယ်။ခြေရင်းခန်းက ကုလားလင်မယားက ပထမဆုံး မျက်မြင်ဆက်ဆံမှုကို အလင်းဖွင့်ပေးလိုက်သလိုပဲ။

ကျွန်မနာမည် နှင်းဆီ ပါ ရန်ကုန်မှာ..ကွန်ပြူတာသင်တန်းလာတတ်တာပါ။ ဇာတိကနယ်မြို့လေး တစ်မြို့မှာပေါ့။ ရန်ကုန်မှာကတော့..မီးရဲ့.ဦးလေးတော်တဲ့ ဦးမောင်အိမ်မှာပဲနေပြီးတော့.သင်တန်းတက် ပါတယ်။ ရန်ကုန်ရောက်စကတော့……ဘာမှမသိသေးဘူးပေါ့ရှင်.အသက်က..18ပြည့်ပြီးလို့မှ..3လလောက်ပဲ ရှိသေးတာလေ.. ဆယ်တန်းအောင်ပြီး တော့.စာရင်းကိုင်နဲ့.ကွန်ပြူတာသင်တန်းလာတတ်တာပေါ့ရှင်။ ဦးမောင်အ်ိမ်မှာနေရတာက..နေရေး၊စားရေး.အစစအရာရာအဆင်ပြေပါတယ်..အဖေကလည်း ..ဦးမောင်ဆီမှာသေချာအပ်သွားတာလေ.. ဦးမောင်တို့လင်မယားကလည်း.မီးကို.ဂရုစိုက်ပါတယ်. အိမ်မှာက.ဦးမောင်ရယ်.ဦးမောင်ဇနီး…..သူ့သား..မောင်လေး ဇော်ဇော်ရယ်ပဲရှိပါတယ်.. မောင်လေးက.ခုမှ 8တန်းပဲရှိပါသေးတယ.်..

အိမ်တွင် မမ မရှိတုန်း အေးလွင် သူ့ရည်းစား ငယ်ငယ် ကို စကားပြောချင်၍ဟု အကြောင်းပြကာ အိမ်သို့ခေါ်လာခဲ့သည်။ အခုတော့ သူအိပ်သောအခန်းထဲတွင်…… အေးလွင်က လီးကို အငြိမ်မနေဘဲ ဝင်သလောက် လီးတဝက်လောက်နဲ့ပဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေတော့ ငယ်ငယ်

ကျနော်တို့ရွာကနည်းနည်းခေါင်တယ်။အိမ်ခြေငါးရာလောက်တော့ရှိတယ်။ရွာမှာကဓလေ့ထုံးစံလေးတွေရှိကြတာပေါ့ဗျ။လူငယ်တွေပီပီအ ပျော်လွန်တာလဲရှိတယ်။ပြသနာမတက်အောင်တော့ရွာကကာလသားခေါင်းဆောင်ကိုမင်းခန့်မောင်ကထိန်းရတယ်။သူကမိန်းမရှိတယ်ဆရာမပေါ့။ဒါပေမယ့်တနယ်မှာကျောင်းပြနေရတယ်။သုံးလတကြိမ်လောက်တော့ပြန်လာလေ့ရှိတယ်။မိန်းမကအိမ်မှာမရှိတော့ရွာအလုပ်ကိုလည်းကူလုပ်လေ့ရှိတာမို့ကာလသားခေါင်း ဆောင်အဖြစ်တာဝန်ပေးထားရတယ်။အခု လည်းကျနော်တို့သူ့တဲအိမ်မှာစတေးချရင်း ထွေရာလေးပါးပြောနေကြတာပါ။ဒီမှာကသူ့ခြံရှိတော့အေးဆေးနေလို့ရတယ်။ “ဟေ့ကောင် ငရဲ” “ဘာတုန်းဟ” “မင်းယောက်ဖဇိုးကြီးလာနေပြီ” “အာတိုးတိုးပြောပါဗျ။ ကြားသွားလို့အိမ် တောင်မလည်ရဖြစ်မယ်” “အေးပါကွ ငါတို့မသိချင်ယောင်ဆောင်ပါ့မယ် “”ဟုတ်ကိုမင်းခန့်” “ဟေ့ကောင်တွေဘာလုပ်နေကြလဲ ” “အေး ကွာ ငါတို့ညကြက်ခိုးပြီးချက်စားမလို့”

မီးရဲ့နာမည် က နှင်းရတီ။ အသက်ကတော့ 23 နှစ်။ မန်နေဂျာလက်ထောက်။ မီးက နယ်ကပါ။ ရေကြည်ရာမြက်နုဆိုသလို အလုပ်ကိုင် ပေါများရာ ရန်ကုန်ရွေမြို့တော်ကြီးဆီသို့ တက်လှမ်းရာ ကိုကြီးနဲ့ ဆုံရတာ။ ကိုကြီးက မီးရဲ့အထက်လူကြီး မန်နေဂျာ။ ကိုကြီးလို့သာ

အချိန်မှာ ည ၁၀ နာရီခန့် ရှိပြီဖြစ်၍ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်စ ပြုနေပေပြီ။ ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် နေ့လည်က ကြည့်ခဲ့သော ဗွီဒီယိုအောကားကို ပြန်သတိရပြီး လီးတောင်နေလေသည်။ ယခုတလော အောကား တော်တော်များများ ကြည့်ဖြစ်နေသော သူ့အာရုံတွင် ပြန်စဉ်းစားလိုက်တိုင်း

အတင့်ဟု အများက ခေါ်ကြသော တင်မေလှသည် တော်တော်လှသည်။ အိုးကလည်း လုံးကျစ်နေသည်။ ကိုယ်လုံးကလည်း သွယ်သွယ်လေး။ ရင်ကို ကြည့်ဦး မလား စွင့်စွင့်ကားကားလေး။ ဟိုကောင် မင်းထိုက်နဲ့ လားလား မှ မတန်။ ဖိုးဇော် အဖို့

လောကကြီးမှာ ထင်တာတွေက မဖြစ်လာပဲ မထင်တာတွေ ဖြစ်လာတတ်တယ်ဆိုတာ တကယ် ပါပဲ ကိုမောင် နဲ့ချစ်ခဲ့တာ ရပ်သိရွာသိ ၇ နှစ်ကျော်တယ် သူလုပ်ချင်တာတွေ မှန်သမျှ တွေအကုန် ဖြည့်ဆည်းခဲ့တယ် ကိုမောင် ကရည်းစားဦးလေ ဆယ်ကျော်သက် တက္ကသိုလ်